VALJEVO – U Kolubarskom okrugu skoro da nema naseljenog mesta, a da u njemu nema bar jedne biljke ambrozije. Ova invanzivna korovska vrsta nezadrživo se širi i od 2000. godine kada je prvi put registrovana u našem okrugu.
Nezvanične procene govore da je preko pedeset posto oranica u Kolubarskom kraju zahvaćeno ovom korovskom vrstom u manjem ili većem obimu. Neki poljoprivredni proizvođači shvataju veoma ozbiljno problem sa ambrozijom, dok pojedini čak i na svojim parcelama ovu korovsku biljku ne uništavaju na vreme.
“Sa ambrozijom se borim već nekoliko godina. Pokušavam na sve načine da je uništim, i košenjem i sa herbicidima, ali čini mi se da je to uzaludan posao. U odnosu na druge korove nju je najteže uništiti, međutim borit se protiv nje koliko god mogu”, kaže zemljoradnik Janko Radivojević.
Ambrozija se sreće pored puteva, u obalama, u kukuruzu, soji, ima je i u voćnjacima, često i u krmnom bilju. Najugroženija su strništa, gde je ambrozija i registrovana u najvećem procentu, a bilo je parcela koje su izgledale kao da su zasejane ovom korovskom biljkom. Ona se veoma brzo širi i razmnožava semenom, koje je vitalno i može da bude u zemljištu i do 40 godina.
“Ambrozija je u Kolubarski okrug preneta iz Vojvodine, i na ovom području prvi put je registrovana 2000. godine. Poljoprivredna stručna i savetodavna služba “Valjevo” 2004. i 2005. godine u okviru projekta Kartiranje korova radila je ocenu zastupljenosti svih korovski vrsta na teritoriji Kolubarskog okruga i tada je ambrozija imala ocenu 4 što je najveća ocena na skali zastupljenosti korova. Tada su bila najugroženija sela Klanica, Babina Luka, međutim u poslednjih nekoliko godina ambrozija je registrovana i na višim nadmorskim visinama”, kaže Milena Dražić iz Poljoprvredne stručne i savetodavne službe “Valjevo”.
Prema njenim rečima, ambrozija se može uništavati čupanjem biljke iz korena ili košenjem i to 5 centimetara ispod zemlje, kako bi se na taj način sprečilo obnavljanje biljke preko njenih bočnih izdanaka.